Tarif edilemez bir acı.. Sayılarının önemini kaybettiği canlar,bu canlardan geriye kalan aileler, babasız çocuklar..Ne ara bu kadar vicdansiz olduk,nasıl bu kadar insan hayatının önemini unuttuğumuz günlere gelebildik..Yoksa hep mi böyleydi süregelen ? Dünya üzerinde (neresinin olduğu umurumda değil) bir çocuk ağlıyorsa,bir insan ölüyorsa,bir aile yok oluyorsa buna ırk,din,dil ayırt etmeksizin aynı acıyı hissedebilmek kalbinde taşımak,paylaşmak gerekir. Çünkü yaratılışın böyle sen insansın (!) İster sisteme küfür edelim sövelim sayalım ister bir bakana sövüp kader deyip siyaset yapalım (!) Lanet olsun ki ateş düştüğü yeri yakmaya devam ediyor,elimizde kalan sadece acı ,göz yaşı.. Küçükken çocuklara ne olacaksın dediklerinde verdikleri ''Büyük adam'' cevabına da binlerce kez lanet olsun..Bırak sen büyük adam olma hatta insanlığın dışında dilin,dinin,ırkın,cinsiyetin de olmasın.. Sana tek gerekli olan kalbinde taşıman gereken duygu bu.. Şimdi kafanı nereye çevirsen bir büyük adam var ve büyük adamların kirli ellerinin çaldığı umutları sönmüş nice çocuklar aileler,insanlık var..
Saat
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder